Bardzo ciekawe spostrzeżenia, ja niestety dałem się ponieść głównie emocjom podczas oglądania.

Zgadzam sie Wujek_Sylwek (spoko nick hehe). Zaprosili Clintona, jakiegos rapera, filozofa, goscia w stroju mikolaja i fana z Japonii. Ten film to wielka laurka dla Coltrana, gdzie wszyscy potrafia tylko powiedziec JOHN COLTRANE - WIELKI JAZZMAN.

Ten "gość w stroju mikolaja" to genialny saksofonista Sonny Rollins. Postaraj się zrobić jakiś research zanim coś napiszesz :)

Racja, jako fan Coltrane’a muszę przyznać, ze niektóre zabiegi w tym filmie są niezłą ustawką. Był oczywiście uduchowiony i był zwolennikiem ogólnego „peace on Earth”, ale łączenie na siłę jego muzyki i tych wypowiedzi Kinga to plastikowy ruch. Fajnie byłoby z tego dokumentu dowiedzieć się czegoś nowego. A żadnej nowości tam nie było. Dziwne, ze w biografii o legendarnym jazzowym muzyku więcej słyszymy byłego prezydenta niż współpracowników albo rodziny Trane’a.

To prawda, za dużo niepotrzebnych porównań grania Coltrane'a do mistycznych, czy też niemuzycznych spraw, rzeczy. Szczególnie rozbroił mnie ten murzyński filozof z kwiatkami na stole. Jednak trochę historii i faktów uświadczyłem w tym filmie.

Pełna zgoda. Za dużo tu egzaltowanej gadki, a za mało konkretów z biografii i dokonań muzycznych.